ع.ش.ق…

هیچ وقت عاشق نشوید . عشق درد دارد . خدایی بد دردی هم دارد.
لذت هم دارد لابد که بعد ها ، یادش لبخند به لب می آورد که من هیچ تجربه اش نکردم .تجربه ای که هیچگاه دلم در پی داشتنش نیست.
هر چی بود درد بود و از درد زمین را گاز گرفتن . یک جور ِ بی صدایی درد کشیدن . تنهایی به خود پیچیدن . آره ! لابد لذت هم دارد . من اما دردش را می فهمم که کوفته کرده تمام تنم را .
انگار کتکم زده باشند .
من یک بار دیگر هم عاشق شدم . خیلی پیشتر . یاد آوریش نه دردم می آورد و نه لبخند به لب هام . شانه هاتان را بی تفاوت ببرید بالا . همان جوری ام نسبت بهش . هیچ حسی نمانده , حتی یک کم که با یادش فکر کنم یک زمانی چه عاشق بودم … باقی همه دوست داشتن بود که یادش قلبم را گرم می کند . درد هم نداشت و ندارد …
برای همین می گویم عاشق نشوید که نه دردتان بیاید و نه فراموش تان شود . این یک حقیقت بی چون و چراست که بی توجه به دوستت دارم های پر شور عاشقانه ، تنها دوست داشته شوید و دوست بدارید ، خیلی صادقانه ، رستگار می شوید حتما .
از چشم هاتان پیداست که حرفم را باور نمی کنید . نکنید . هی بروید مثل بز عاشق شوید . انقدر که از درد بمیرید .
مخاطب خاص من : نمیدانم خودت را عمدا به خواب زده ای یا به به عمد خوابیده ای!! هیچ خیالی نیست کمی سردرد داشتم که مطمئنم بعد از مرگ تسکین میابد. آسوده بخواب و سحر گاه بهانه های بنی اسرائیلی برایم بباف من که باور میکنم تورا… لعنت به من زود باور…